Był kiedyś taki dom. Ceglany, z lat 30., z drewnianymi oknami i skrzypiącą podłogą. Pachniał starością i obiadem babci. Wszyscy mówili, że ma duszę. Czy „dom z duszą” naprawdę musi oznaczać ceglane mury, kominek pamiętający PRL i kredens po ciotce…